گذشتندباپای دل بی محاباازقدرت وزروزور

نشستگان مسندوتخت زشهریاران روزبلی یادآرید

این کابین عروس بدیده است هزاران بارداماد

ای بی خبران قافله زسردادگان کاروان یادآرید

کاروان رفتگان به کوی یاربسی سنگین است

ای خیره سران نعمت و عسرت ز روز جزا یاد ارید

منعم به بازرا جهان کیست ؟ جز آرامگاه رفتگان

ای توانگر به جسم و جان ز توشه پل صراط یاد آرید

کنار هم فقیر و غنی ، جاهل و عالم به صف شدند

ای عصیانگر به توان و سنگ ،ز بینوایان ره یاد آرید

بی هول و هراس پای بنه در مسیر عشق بی درنگ

ای نظاره گر به  شهر ملکوتیان ، زچشم منظران یاد آرید

ز یاد رفته است مهربانی و مهر ورزی به آدمیان  

ای هست یافته به علق و تراب ، ز آفریدگار یکتا یاد آرید

بهر هیچ در این وادی هیچ سر متاب به خدای

ای رفته به کارزار فنا ، زماندگان به کوی وفا یاد آرید

بار سفر بست ارمغان یاد به دیار آرمیده گان

آی آسوده گان به محفل عشق ز دل مانده گان یاد آرید
 

می سرایم ز زخم دل ، غزلی حزین از برای تسکین

 ای تیمارگر همه مستمندان ز زخم های  رحیل یاد آرید

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: